Belki de öldüm.

3 yorum


Şu an Mira - Son Melodi dinliyorum. Uzun süredir bir türk parçası beni böyle sarmamıştı ve şarkı çok bunalımlı be!

Bu yazıyı yazmamda da bu şarkının etkisi büyük.Öyle yani kısaca. Çok garip bir dönemden geçiyorum. Hiç bir şeyin net olmadığı,belirsizliklerle dolu bir dönem.Sistemin beni bloke etmeye çalışması ve direnişlerim.

Hadi bakalım nasıl bir dönem imiş bu?

1.Boşluk kaynaklı olsa gerek en küçük şeyden bunalım yapar oldum. Mutluluğu hissedemiyorum.Hayat başlı başına tatsız geliyor. Çekip,yok olmak istiyorum fakat yapamıyorum.

2.Yapmam gereken kafamda onca plan varken yapamamak beni deli ediyor.Sanki 4 duvar bir odada hapsolmuşum gibi.Özgüven sorunumu çözmem gerek yoksa kafayı yiyebilirim evet.

3.En yakın arkadaşlarımdan birinin ailesinin baskısı onu sıkıyor ve bir kalıba sokmaya çalışıyor.

4.Hayatımdan gereksiz,dar görüşlü,bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan insanlar çıkmaya başladı olaylar vasıtası ile. Bak bu kısmı güzel işte.

5.Hiç bir şeyden en ufak dahi tat alamıyorum.Gülüyorum ediyorum belki ama cidden içim pek mutlu sayılmaz. İnsanların sahteliği,şehrin kaosu,gerginlikler beni olmadığım biri haline getirmeye çalışıyor ve ben buna direniyorum,direndikçe de bitkin düşüyor,çığlık atmak istiyorum deli gibi.

6.Doğal yaşama ihtiyacım var. Sistem bizi betonlar arasına sıkıştırmış ve oyuncak gibi oynatılıyoruz oysa doğamızda yok ki bu sahtelik.

Yaşıyorum gibi gelebilir ama belki de öldüm ben evet.

Photo
Copyright © Kozmik Panda - Blogger Theme by BloggerThemes