2009

2 yorum

 

Ólafur Arnalds - Fok şarkısını açın..ve öyle okuyun.... çünkü bu şarkı ile yazdım bunu...


Ve 2009'un son günlerindeyiz.. Koskoca bir yılda bitiyor... Zamanda hızlı geçiyor tabiki...2009'u bitirirken biraz karışık ruh hallerine sahibim çünkü 2009 şu ana kadar geçen en kötü yılımdı...2010 bundan ya kötü geçerse endişesi basmıyor değil... 2009 da Umutsuzluğumun dibini hissettim... ama pes etmedim.. İlerledim!... Aslında 2009 üstten bakıldığında iyi bir yıl.. Çünkü zorluklar insanı güçlendirir...En büyük adımları bu yıl attım ben... Hatta aklıma geldikçe kendime bile şaşırdım...

Bir zamanlar bahçemde oturur,ilerideki tepeye bakardım... o tepe kayalıklı,keskin,yüksek ve riskli bir tepeydi... o tepeyi aşanlar vardı. o insanlar aklıma geldikçe imrenirdim... hatta bazen negatifliğime yenik düşer ve o tepeyi aşanlara uyuz olurdum! Almak istediğim kendime ait küçük bir evim vardı... ama o tepenin arkasındaydı.. Bu yüzden umudum pek yoktu.... hatta sonra öyle düşünceler geldiki,boşver o tepeyi... al bu evi burada yaşa gibisinden... ama yaşadığım evin çevresi bana göre değildi... o tepenin arkası bana hitap ediyordu.. özümün ihtiyacı vardı orada.... Ve bir dönem geldi.. o tepeyi unuttum... bahçemdeki çiçekler ve böceklerle ilgilendim... onları besledim,büyüttüm falan :)... Ve bir gün o tepeye tekrar baktım... derin bir nefes aldım ve ''sana geliyorum!'' dedim (:... Çevremdeki bazı insanlara o tepeye çıkacağımı söyledim... ve onun arkasındaki küçük bahçeli evi alacağımıda :)... Tepenin arkasındaki o evi almamı bazı insanlar istemiyordu... Çünkü o tepenin ardına yerleşirsem onlar ile aramda kocaman keskin bir tepe olacaktı! bu onlar için çok büyük bir tehlike idi... Çünkü beni göremeyeceklerdi fazla... buna rağmen kararımdan vazgeçmedim... Bazen duyduğum sözler o tepeden beni bir kaç saatlik korkutsada sürekliliği gelmiyordu bunun... Bir sabah uyandım... arkadaşa söyledim ve o tepeye doğru yürüdük....hazırlandım ve bir dağcı gibi tırmanmaya başladım... aşağıya bir bakarım ki bana el sallıyorlar sevdiklerim.... ''benimle gelin'' dedim. Korkarak... fakat ardından bu yolu tek başıma katetmem gerektiğini idrak ettim.... tepenin zirvesine ulaştım.... Şu an tam zirvedeyim.. oturdum... gözlerim bir eski evimde,birde yeni alacağım evde... 2'ye bölündüm aslında....

2010'u o tepenin zirvesinde karşılayacağım... şarabımı içeceğim.. gülümseyeceğim... bazen hüzün basacak ve ağlayacağım.... ama şuna eminimki 2010'da o tepeden asla geri dönmeyeceğim! tepenin inişi daha zor aslında... Çünkü çıkarken dinlenebiliyorsun.. fakat inerken çok zor... sürekli iniş halindesin... Ama bu beni korkutmuyor.. hah! koskoca tehlikeyi çıkan adamım ben... iniştenmi korkacağım!? tepeden indikten sonra beni karşılamaya gelecek yeni insanlar :) yeni evimi göreceğim sonra... :) yeni bir yaşam.... olmam gereken yer... acaba o zaman eski kasabamdaki insanlar nolcak diye düşünüyorum ama şu an bunu düşünme vaktim değil.. 2011 de belki düşünürüz :)

2009.. Ben aslında senden nefret etmiyormuşum be :) aksine seviyormuşum... baksana sayende o dik tepeyi tırmandım :)...

...netsret netsret

2 yorum
Dün ben binmeye korktuğum kamikaze'ye binmek için tek başıma yola çıktım... Streslide olsa bindim... Bir an da farklı gözle gördüm etrafı... yanımda bir sürü insan :) sonra bir bakarım ki güneş batıdan doğuyor!.. Kıyamet gibi... Sonradan farkettimki içimdeki bazı korkular ölüyor aslında... Kamikaze bitti.. bende indim.. evime doğru yol aldım sakince... yakında kıyamet kopacak ve kendime ait bir cennet bahçem olacak...
0 yorum


Son zamanlarki ruh halimi yansıtan daha iyi foto yok sanırım bundan başka...

Lounge Music

0 yorum



Geçen aylarda Lounge Music albümü almıştım Santralistanbul'dan... Neyse geçen evde dururken annem aldı ve dinlemek için salona getirdi.. Taktı.. dinliyor.. Annem bir yandan resim kursuna getirmek için değişik müziklerin olduğu CD arıyor... Bayıldı Cd'de ki müziklere ve bana sorar ;

Annem - Ati ben bunu kursa getircem..
Ben - Tamam anne getir..
Annem - Fakat hoca bu ne müziği diye sorarsa ne dicem hocaya?
Ben - Lounge music diyeceksin anne...
Annem - işte Lounge music ne diye sorarsa ne diyecem?
Ben - Erotic müzik dicen :D
Annem - hadi? hayatta getirmem bunu kursa utanırım ben. hem erkek öğrencilerde var...

ve o sırada örgü ören anneannem devreye girerek ; ''Terbiyesizler...dinledikleri şeylere bak erotikmiş !''
diyerek noktalar akşamı...

ve işin güzel yanı bu insanlarla ben aynı evde yaşıyorum :D

Seviyorum nan :D

(Eşek sıpaları...)

Onlarda insan...

4 yorum


Bugün Beşiktaş civarlarında bir sokakta yürüyorum ve etrafımda köpekler havlamaya başladı... Benimde köpek korkum olduğu için kendi kendime telkin yapmaya başlıyorum ve diyorum ki ; ''Ati sakin ol! zarar vermezler.. Onlarda insan....'' aradan saniyeler geçer... ''pardon köpek'' nese yola devam...

(hgfugıubıuhkjgtyfşkjuıygtfyvbkbık)

(bye!)

Bir garip şuursal haller... :s

2 yorum





Bir kaç gündür şuursal bir garip hallerdeyim... Maddeler halinde sanada anlatayım blogcon...

* Normalde telaşlı ve panik biri olmama rağmen bu aralar kuş gibiyim.. Bir huzur,özgüven ve rahatlık var içimde.. Düşüncelerim eskiye oranla daha bir berrak...

* 6.hislerim yine aşırı derecede bir artış gösterdi.. aklıma biri geliyor ve anında o kişi ile ilgili bir şeyler oluyor bir kaç dakika içinde :|... aynı şey olaylar içinde geçerli ama ağırlıklı olarak aklıma gelen olaylar değil , kişiler üzerine...

* Özellikle son 2 gündür sürekli deja-vu halleri yaşıyorum... Günüm bir kaç kez ''Oha yine mi! oha bu anı bir yerden hatırlıyorum'' tarzı düşüncelerle geçiyor...

* Ha bide dalgınlıktan mıdır bilmiyorum ama sürekli şuursuz tavırlar halindeyim son zamanlar... bunları da sıralarsak ;

1.Bugün çay demledim. çay poşetini gitmişim buzluğa koymuşum.. :|
2.Muz yedim..ardından çişim geldi.. kalktım muz kabuğunu klozete atıp sifonu çektim.. Sonra ''Anaam! naptım ben :| '' dedim...
3.Çay demlerken iyi su koymuşum... Annem geldi ve neden musluk suyu koymadığımı söyledi.. Ardından iyi suyu döktüm ve yerine tekrardan musluk suyu koydum :s

Noluyor bana :|

Sanırım aklım sadece o yerde...Dikkatimi başka yöne veremiyorum :D

Orası da bende kalsın evet...

(bye..)

Aşıkım hayal gücüme!

2 yorum
Bazen hayalgücünde sapıtma noktasına ulaşabiliyorum... :|

Bugün eve dönüyorum otobüs ile... Işıklarda durduk... Cam kenarındayım... Durduğumuz yerin ilerisinde rüzgardan dolayı dalgalanan bir kumaş var.Üzerinde de reklam gibi bir şey olsa gerek... Ben onun kumaş olduğunu idrak edene kadar ne olarak düşündüğümü aktarıyorum ;

''Plazma koymuşlar.. Reklam heralde... Yok yok reklam değil bu.. Anaaam! tsunami bu...Görsel efekt çakmışlar....oyy oyy taşıyor su...offf ne güzel...''

Bir kaç saniye sonra ; '' anaam kumaşmış bu :D yarısı beyazmış :D dalgalanınca beyaz bölgeyi tsunami sandım bir an .. kumaşıda dijital ekran sanmışım hahahaha'' :D

(Yorum yok...)

!Format!

6 yorum
Son zamanlar aslında hayatımda beni yıpratan , sadece bağlılıktan duran , gereksiz bir yer edinmiş ve ilerlememi engelleyen insanlar olduğunu farkettim...Ve en kısa zamanda onları yavaş yavaş çıkarma kararı aldım eskiden yaptığım gibi.. Fakat şöyle bir şey var... Bazen istesende bu olmuyor... yani sen zorlayınca olmuyor.. bir şekilde yine girebiliyor bu kişiler hayatına.. Yapamıcaksın gibi geliyor ama aslında böyle değil... 

Çok kısa bir örnekle anlatayım... ;

Bana zamanında bir kız dadanmıştı... Hoşlandı falan.. Neyse ama hiç benim tipimde biri değildi... Boğuluyordum onun yanında... Kaç kere hayatımdan çıkarma planları yaptım falan... ama yok olmuyordu. sonra bir meşguliyet döngüsü içine girdim,o düşünceleri kafamdan attım falan.. Bir bakarım farkında olmadan hayatımdan çıkıp gidivermiş yani aslında biz kafa yordukça onları çekiyoruz hayatımıza gibi.. ya da o an geldiyse aslında bizim hayatımızda o an olması gerekiyormuş... bazı şeyler algımızın cidden ötesinde... yani zorlamak yerine küçük bir olay adım falan anında 0 noktasına getirebiliyor insanı...

Ve muhtemelen yine bir olay döngüsü ile yeni bir format yakındır bana hissediyorum... Bu sefer daha büyük olacak gibi.. yani yaklaşık 10-20 kişi var hayatımdan çıkacak olan...Şimdi olmuyor zorlamakla... Zamana ve akışa bıraktım... Hayatıma yeni giren insanlardan çok hayatımda yıllardır gereksiz duran insanlar gidecek... Ardından nefes alacağım oh mis! yeni bir yaşam belki de bu formatı getirecek olan....Rahatlamam gerek... (Biram nerde...?!)
Copyright © Kozmik Panda - Blogger Theme by BloggerThemes