Sıkıldım artık!

Kesin ben bu dünyaya sabrımı sınamak için gelmişim belli oldu.... babamın çenesi illallah dedirtti artık... sürekli vıdı vıdı... sürekli laf atmalar... sürekli hayat tavsiyeleri.... inanın bıktırdı!... kafayı yer gibi oluyorum artık... hayır o kadar bıktırdıki artık haklıda olsa dedikleri bi işe yaramıyor! hayır yani adam gibi az söle tam söle.... özellikle eşyalar konusunda anlaşmalı olsalar gerek.... ne zaman babam evdeyse bi eşya mutlaka kaybolur... babam kıyameti koparır.... evde olmadığı zaman ise hiç bir eşya kaybolmaz.... şaka gibi..... sanki bi güç onun huysuzluk yapması için çalışıyor..... örnek vereyim; 2 yıl öncesi civarı babam salona girer girmez yılların sandalyesi çat dedi kırıldı.... sonra başka bi gün mutfakta çay taşırken hiç düşürmem..babam geldi kesin düşürürsün dedi ve o gün düşeceği tuttu.. yok valla çıldıracam... bugünde yeşil akbil kaybolmuş... yine biz olduk suçlusu içerde vıdı vıdı vıdı vıdı söyleniyor... artık takmamaya çalışıyorum... huylu huyundan vaz geçermi?! kendimi yıpratamam artık.... haline şükretmsi gerekir... dışarda sigara içen,serserilik yapan biride olabilirdim.... he bide sonra dışarda ben sizi övüyorum der.. BANANE hiç övme daha iyi.! iyi be dışarda öv evde içimize et! OLDU.... :) gözlerim DOLDU :).....

Oh lan ne güzelmiş bu blog olayı içimi akıttım rahatladım.!

şimdi küçük bir itiraf daha o zaman :)... bugün evdekiler benim iş yerinde olacağımı sanıyor amaa arkadaşla buluşcam.... kendimi dinlemem lazım sürekli sınav mınav.... fotoğraf çekmeyi özledim adam gibi.... 2009 lan ne biçim yılsın mahvettin beni! :(... Foto hevesimi bile söndürdün...geri edinmem lazım... o yüzden bugün minik bir adım atacam :)... devamı illaki gelecektir.....