Küp...

 Şu an bu küpün tam ortasındayım...

Vücuduma giymişim zamanında... Asıl kıyafetim...

Dünya ya ben çıplak gelmedim mi?

Ne diye beni bunun içine sıkıştırdınız?

Niye beni ben olmaktan uzaklaştırdınız?

Bu günlerde küplerin acısını hissedeyim diye mi?

Alın bu gezegeni başınıza çalın!

İstemiyorum sizin SAHTE gezegeninizi!

İstemiyorum sevgiden uzak pis bakışlarınızı!

İstemiyorum egolarınızın kölesi olmayı!

Ben... aslında herkes gibi... ÖZ olmak..!

istiyorum....

Kendim olmak...

Şimdi mi napıyorum?

Sayenizde acı çekiyorum...

Dayatmalarınızın meyvesini alıyorum...

Size çok ah ettim!

Hepsi adım adım çıkacak...

Buna da emin olun!

Şu an bu küpün karelerini...

Teker teker...

Acılıda olsa...

Atıyorum üzerimden..!

Kararlıyım!

Acı ne kadar artarsa artsın...!

Direncimi kaybetmeyeceğim..!

Ta ki...

İlk doğduğum günkü gibi...

Çırılçıplak kalana dek....

ÖZ'ü arıyorum ben...

O gizli bahçeyi...

Dar tahtaların üzerinde....

Üzerimde ağır bir küp...

(Yazı alıntı değildir.Tamamen bana aittir..)